sabahlari konusmaktan nefret ediyorum. 8-11.30 arasi kimse ile yuzyuze iletisime gecmemeliyim, zaten gecersem de ya sinirden sacmaliyorum ya da suratsizliktan karsimdakiler garip oluyor.

cok deli asosyal bir adam degilim, ama calistigim oda tam kose oda; dolayisi ile gelen gecen herkese selam verme moduna girmek zorunda kaliyorum. bu beni sinir ediyor.


(bkz: derdini sikeyim)