o kadar üzgünüm, o kadar mutsuzum ki şu an sözlük bağıra bağıra ağlamak haykırmak istiyorum... yine gece olur sessizlik çöker de ağlarım, kahrolurum diye bundan kaçmak için, sızmak için bir sürü içki içtim ama nafile... hayat denilen kısa sürenin farkına hep ölümle yüz yüze geldiğimde varmanın iki yüzlülüğünün içinde olmamdan dolayı da kendime çok kızgınım.

bir adam düşünün sözlük; öyle bir adam ki çizgili dizaltı çorabı, mikili tshirtü ve mini şortu ile nice beyaz yakalıya kafa tutmuş, karşısındaki homofobik çoğunluğun gözlerinin içine baka baka kormadan, çekinmeden; "seve seve sokak yapar, sevişe sevişe şehirler üretiriz. görünür olmazsak yok oluruz!" demiş ve bir an bile korkmamış. bir adam düşünün ki amerikadaki #lovewins devrimi sırasında türkiyenin aktivist lgbti figürü olarak amerika'ya davet almış, bizleri dünyaya, hiç çekinmeden savunmuş ve tanıtmış... tüm bunların ötesinde bir adam düşünün ki gezi direnişinde lgbti oluşumunu mücadeleye katmış "cesaret bulaşıcıdır!" mesajı ile nice lgbti'yi o günden sonra daha duyulur, daha görünür hale getirmiş...

bu mükemmel adam "boysan yakar" artık yok... kısacık yaşına bir ömür sığdırarak, o ömre nice insanın yapamayacağı başarılar katarak aramızdan ayrıldı... hala hazmedemiyor, hala kabullenemiyorum... daha çok yolumuz vardı... yoldaşımız, kardeşimiz, sevgilimiz, arkadaşımız, dostumuz boysan... olmadı hiç olmadı boysan bu...