küçük yaşlarda valar sevgimi pekiştiren silmarillion kursları ile başlamış, beni melkor'un gazabından kurtarmış eğitimlerdir. sonraları ergenlikle birlikte farklı tanrılara yöneldim tabi. paladine ile başladı bu dragonlance'te. sonra forgotten realms'de lathender'a taktım bir süre. ama adana'da güneş tanrısına tapası gelmiyor insanın pek, onu da bıraktım o yüzden. şu sıralar sorgulamaktayım acaba yok mu bu tanrılar? yaratılması bu kadar kolay bir kavrama neden tapıyoruz acaba?
(bkz: fantastik edebiyatın dinleri çürütmesi)