2022 yazı, çanakkale'de birine çok pis tutulmuştum, ama bir anlık tutulma da değil seneler içinde gelişti bu ve orada patladı. küçük yer olunca onun attığı her adım sizin de mülteci gibi gezeceğiniz bir mesken haline geliyor, böyle böyle günler haftaları kovaladı, ama olmadı işte, bir olmasa yine iyi hikayenin sonunda korkunç koyan meseleler gelişti. gönlün uğruna adandığı kişi yaz tatilini bitirmesiyle şehrine gitti, iki ya da üç gün geçti sanırım dedemin evindeyim, surat asık, kafa trilyon, bu şarkı önüme çıktığı gibi gülmekle ağlamak arasında kararsız ama o kadar donuk bakışlar eşliğinde tüm gece bahçede oturdum.