"tüm istanbul'la yattı o" gibisinden tanıma konu olan öznenin eylemi. tanınırlık seviyesi kendi kapalı çevresi içinde öyle fazladır ki, yatağını paylaştığı insanla pişti olma seviyesinin sıklığına göre yol değiştirmeler, görmezden gelmeler, tanımamış gibi yapmalar yaşanır.

kafasına estiğiyle birlikte olan, haniyse ortamdan kaldırmadığı adam bulunmayan; bir günün farklı zaman evlerinden yalnız başına kalsa o saniye oturup ağlayan insanlardır bunlar. sabah uyandığında fal taşı gibi açılan gözlerden ışık fışkırmakta olup, günü anlamlı hale getiren yegane şey "her yeni güne yeni bir koli." hissiyatıdır.

esnek çalışma saatlerine sahiptir ama yinede işini seviyordur.

en basit ve edepli ifadeyle, bir trajedidir.
çünkü, hem sağlık sorunları hem de duygusal aşınmalar nedeniyle uzun süre sahnelenmesi mümkün olmayan bir oyundur.