yıllar sonra geçen hafta tekrar gittim. ve bu yıllar boyunca hayalini kurduğum tek şey la rambla'da bir sürahi sangria yanına paella yemek, dostlarla sohbet etmek. şehrin kalabalığını mutluluğunu izlemek. akşama doğru havlunu alıp barceloneta plajına gitmek.
bizim de böyle bir hayatımız olabilirdi türkiyede. ama olmuyor. bunu yaşamak için aynı denizin başka ülkedeki kıyı şehrine gitmek zorunda kalıyoruz. bir haftalık huzur sonrası türkiye simülasyonuna girer girmez havaalanında bir adamla kavga ettim. nefret ediyorum bu ülkeden de insanlarından da. döndük yine bok çukuruna!