yılbaşında tanıştığım çok tatlı bir çiftle ilerleyen saatlerde samimi olmam ve birinin sarhoş olup daha da sarhoş olan başka bir arkadaşını eve götürmek istemesiyle başlayan romantik komediyi aratmayan olaylardır. kız arkadaşı eve gidince benimle içmeye devam eden, biraz deşince çok uzaktan türk asıllı olduğu ortaya çıkan, hafif kafayı bulunca feneri benim otelde söndüren, sevgilisine aşık olduğunu söylediği halde aldattığı için pişman olmayan (bu kısmı bende anlamadım) kızla bütün bir günü romantik komedi tarzında geçirdik. ben de yaptığımdan pişman değildim, sevgilisi flört ettiğimizi göre göre kızı yalnız bıraktı, ben olsam bırakmazdım. bütün gün elele şehirde dolaştık, öpüşüp durduk sevgililer gibi. iyiki gidiyorsun yoksa kafamı çok karıştırırsın dedi bana. havaalanında ayrılırken ikimizinde gözleri doldu, çıkardı en sevdiği yüzüğünü verdi bana, bende ona saçma sapan bir anahtarlık verdim. telefon numaraları, e-mailler alındı ama uçağa binene kadar süren mesajlaşmalar uçağa biner binmez son buldu. herkes kendi hayatına geri döndü, yaptığımız kaçamak anlaşılmasın diye de mesajlar, emailler silindi, sevgilisine aşık, mutludur diye tekrar iletişime geçilmedi. the end.

(bkz: hayat)