bu yazı bir zamanki platonik sevgilim e. 'ye gelsin. eşcinsel olduğunu kabullen artık, eşcinsel değilsen bile biseksüelsin korkma kendinden. kankamın kankası olduğundan dolayı kısa bir süre daha görüşmek zorunda olduğumuzun farkındayım ve ben sana "heteroseksüel olmayabilirsin ve bu durum gayet normal" dediğimden ötürü benden uzaklaştığının da farkındayım. geçen hafta "neden benden uzaklaştın ha korkmadan söyle artık şunu" dediğimde dumur olman ve bir şey söyleyememen çok komikti. yaklaşık 1 senedir çıktığın kız arkadaşını deli gibi sevdiğini iddia ediyorsun, rol yapıyorsun ama hiç beceremiyorsun. herkes bunu yiyiyor olabilir ama ben gerçeğin farkımdayım. sınıfındaki kankan var ya onun yanındayken yaşadığın mutluluğun yarısını sevgilinin yanında yaşamıyorsun. bu bile basit bi kanıt. kendini inkar etme ve ayrıca kız arkadaşın olursa düzeleceğini düşündüğünü de biliyorum. yok öyle bi dünya çünkü ortada düzelecek bir şey yok. en son ayrıldığımızda yurt dışına çıkacağını söylemiştin ya ben de sana "orada korktuğun şeyler başında gelebilir, korkma" dedim ya. lütfen korkma ve daha fazla kimseyi kandırma.