tek bir an'a indirgenemeyecek kadar çok olan zamanlar daha fazla aslında. bir çok kez yazılıp çizildiği üzere zor bir yaşantı söz konusu öyle ki genel geçer bir durum oldu bu. onun haricinde her insanın zor ve güçsüz bir hali vardır muhakkak erkek, kadın ya da gay olmanın bir önemi var mı bilemiyorum. mutlaka vardır aslında kim neler yaşıyor dünyasında bilemeyiz.

hayatta kendi gibi birinin asla çıkmayacağı korkusunu yaşamak, yalnız ölme korkusu yaşamak.

çılgınlar gibi dünyanın dört bir tarafından aldığım filmlere, kitaplara baktığımda aslında kabul etmekten imtina ettiğim bir gerçek "hiçbir insanın ömrünün gerçek bir kitaplığa yetmeyeceği" kendimi güçsüz hissettiğim en kesin "an" dır. acaba hangi kitap ve film "son" olacak! en son hangi yemeği pişireceğim?

kardeşlerime baktığımda, bir şiirin bir dizesi gelir aklıma "ölüm hangimize verecek sırasını?"

buraya uzun bir liste yazdım ama yollamadım, vazgeçtim. ama genel olarak en güçsüz hissetiğimiz an: onurumuzun kırıldığı andır ki bunula çok sık karşılaştık.

gay ilişkilerin çok kopmaya meyilli olduğunu ve aslında gerçek bir ilişki yaşamanın çok zor olduğunu farkettiği an.insan garip bir şekilde yalnız hissediyor.aslında hep inanırdım ya da heteroseksüel ilişkilerden ne farkı var gay ilişkilerin diye düşünürdüm. ancak insan yaşadıkça farkı net bir şekilde görüyor

o t-shirt çıkınca/pantolon inince karşındakinden o ''ıh,hmmm'' tepkisinin alındığı an. ha bir de insanın tamamen ailesine açıldığı, her şeyi ortaya döktüğü an da olabilir ayrıca.

"ben erkeklerden hoşlanıyorum." dediğiniz an karşıdakinin sizi bağrına basacağını da bilseniz yaşadığınız duygu. pembe not kağıtlarına yazıp dağıtmak istiyorum artık şu açılma cümlesini.

boşaldığı an tabisi de

parasız olduğu an.

pek çok yazarın gay problemlerinden çok sıradan erkek problemlerine değindiği başlık, hede. hayır ya gayliği cidden 3. bir cins olarak görüyorlar ya da başlığı cazibesine kapılıp bir erkek olarak kendilerinpek çok yazarın gay problemlerinden çok sıradan erkek problemlerine değindiği başlık, hede. hayır ya gayliği cidden 3. bir cins olarak görüyorlar ya da başlığı cazibesine kapılıp bir erkek olarak kendilerini en güçsüz hissettikleri anı söylemek istemişler. * )

kişisel tarihime bakınca rahatça söyleyebilirim ki : yaşlanmaya fırsatım olacaksa mesela, hastalıklarımda ya da ölüm döşeğinde elimi tutacak bir sevdiceğimin olmaması ihtimalinin heterolardan çok daha yüksek olduğunu düşündüğüm her andır. yaslaninca bana baksınlar kafası değil, sevgiyi her yanımda hissederek son zamanlarımı yaşamak istediğimden..