az önce üçüncü defa yaptığım eylem.

uzunca süredir en yakın erkek arkadaşıma açılmayı istiyordum ama bir türlü cesaret edememiştim. az önce onun öteden beridir tanıdığım ablasına (fatma diyelim) açıldım whatsapp mesajıyla. bir gün önce boşanmayı düşünen güzel bir kız olan ortak arkadaşımız (ayşe diyelim) hakkında üçümüz konuşurken ablası "artık ayşe'yi sen alırsın" diye laf atmıştı bana. az önce kendisine şunu yazdım:

"fatmaaa, benim bir erkek arkadaşım var, o yüzden ayşe işi olacak gibi değil olacağı varsa bile"

biraz gerizekalı bir mesaj oldu ama "fatma, ben eşcinselim" yazmaktan ziyade tercih ettim böyle hani hafif birşey söylüyormuşum gibi. kuzenime de benzer şekilde dalga geçer vari komikli mesajla açılmıştım.

bilmiyorum bunun devamı nasıl gelecek. fatma kişisi de son derece über anti-homobik, über feminist bir kişi, bu nedenle sıkıntılı geçme ihtimali sıfıra yakın. yine de geberiyorum şu an. ben niye bu denli sıkıntılıyım bu eşcinsellik konusunda hala çözemedim. mesajı gönderdim. sonra telefonu sessize aldım. bu sefer kapatmadım yani telefonu, ya da kırmadım.

diğer iki açılmamdan daha önemli yalnız bu açılmam zira 1. en yakın arkadaşımın ablası, dolayısıyla en yakın arkadaşıma gidecek bir köprü olabilir. 2. daha önceden açıldığım diğer iki kızdan farklı olarak, bu fatma kişisi daha sık görebildiğim, neredeyse her ihtiyacım olduğunda görüşebileceğim birisi. o nedenle daha kritik. diğer iki kızı zaten ayda yılda bir iki kere görüyordum, bu fatma kişisine sürekli ulaşabilirim, zaten yakın oturuyor.

bakalım neler olucak, nasıl bağlayacağım, en yakın arkadaşımla ilişkimi nasıl etkileyecek, ona açılmamı kolaylaştıracak mı?

ne zaman rahatlayacağım ben bu konularda yarabbim, yapmadığım şey kalmadı bu konuda, hala kasılıyorum. mizacım kasma üzerine kurulu sanırım.