yine kimse benim kadar içli olamadı ve kimse nil'den rüzgar diyemedi.

insan yalnız kalamaz yapamaz ah, döner durur yatağında uyuyamaz...

diye başlar

rüzgar esti üstüme üstüme ah, seni vurdu yüzüme yüzüme ah...

diye biter

ve belirtmeden geçmez ki:

hani zaman her şeye ilaç ya, yalanmış.
hani aşklar hep gelir geçer ya, kalırmış.