ortaokul zamanı. wonderful life ı ilk dinlediğim zamanlarda hep gözüm dolardı. üstelik o zamanlar ağlamazdım başka şeylere. sonra yıllar geçti. müziği çok sevmeme rağmen black ten uzak kaldım. 6 yıl önce yeniden bir ziyaret ettim. ne yalan söyleyeyim, bu sefer pek zayıf buldum şarkıyı. yine de hatırası var tabii. ama everything s coming up roses veya no-one, none, nothing süperdir benim için.

evet pearl jam ile vedder oldukça can yakar bu şarkıyla fakat amy winehouse'un gidişini yok sayamayız. daha karanlık bir son bestelenemezdi;