beni artık ne kadar korkutmuşsa geldiğinde aldığım kahvaltılıklara bakıyorum da heralde iki ay sadece kahvaltıyla beslensem ancak tükenir. buna rağmen sadece bir kere dört başı mamur bir kahvaltı yapabilmemiz ise üzücü. keza ben sabahın köründe işe gitmek için dikilirken kendisi pireler kıçında tosur tosur uyudu durdu.*