hayatının son yıllarını -türkiye'de esen rüzgardan etkilendiğini düşünüyorum, düşünmek istiyorum- malum cenaha yaslaranak geçirmişti. hatırlayanlar bilir karaca'ya manevi bir aydınlanma gelmişti. kamerayı, mikrofonu kapan soluğu yanında alıyordu. konuşmayı seven cem abi de manevi yolculuğunu, allah aşkını filan anlatır dururdu. gerçi bizde böyledir; 60'tan sonra cumalara, camilere doyamayız. herhalde cem karaca da bu minvalde bir kayış yaşadı diye düşünüyorum halen. şimdilerde filmini yapmışlar. o kadar işte...