romanda en sevdiğim alıntı:

"o yaz günü, sirkeci garı'nda günk'ü geçirirken insanı ve erkeği öğrenmenin bu denli güç olduğunu hiç bilmiyorum. erkeği öğrenmek için, çok erkek tanımak gerektiğini de bilmiyorum. mutluluğun, insanın kendi kendisiyle hoşnut olmasıyla başlayacağını da bilmiyorum."