iki eski(meyen) dostla yenilen "catch it up" yemeğinden sonra süper keyifli kahve muhabbeti... eşsiz saadet kafası... lineer olarak düşünülen hayatın zirve noktalarında dolanmalar...*

ve eve gelince bilinçaltının iteklemesiyle son ses açılan şarkıdır...

"the child is grown, the dream is gone.
i have become comfortably numb."

eksik kalmasın...