benim için o
kornettoydu
küçükken tatile gittiğimizde arkadaşlarla/kuzenlerle sahildeki en büyük eğlencelerimizden biriydi bu namıssız kornetto
önce ebeveynlerden yeterli limitler alınır ondan sonra doğruca en yakın
algida şemsiyesine doğru depara kalkışılırdı
sol kulvardan pipisi önünde 'sekerparem' damalı bayrağı ilk görür ve ''dondurmacı abiğğğğiiihhhyyyyy ben kornetto istiyoğmmm'' diyerekten fıstıklı kornettoyu alır ve acele bir şekilde açardı
*
daha sonrası büyük bir hazla üst kısmını tutan o yuvarlak şey
* çıkarılır ve tavan kısmına yapışan dondurma parçaları yalanırdı
daha sonra herkes birbirine neşe içinde bakaraktan kornettolarını yerdi. ama o neşe kısa sürerdi; çünkü son yarışta buradaydı, ama bu yarış birincilik için değil sonunculuk içindi.
sebebi ise: kornettonun o sonundaki mutluluk adı verilen çikolatalı kısmı sırf karşısındakine gıcıklık olsun diye herkes en son yemeye çalışırdı
*
neyse işte küçüklüğe dair güzel anılara sebep olan o dondurma cornetto değil kornetto idi.
**