ciddi anlamda çocukluğum bunu izleyip bayılan tek kişi olaraktan geçti. herkes pokemon için delip olup, tasolarıyla çılgın atarken, sokak kaldırımlarında taso kırarlarken; bense digimon tasolarıyla oynamaktaydım. altıgen şeklinde ve kıvrımlıydı tasoları, coolluk akıyordu her yerinden yani, sıradan yuvarlak rengi kullanmaktan kaçmış pokemon gibi değillerdi.*

ayrıca pokemon gibi çocuksu, laçka, ciddiyetsiz değildir. daha olgun, karanlık ve ilişkileri daha samimi, düzeylidir. 3. sezon ise daha bir karanlıktır; digimon sahipleri bile emo gibi mutsuz ve lanet dolulardır.
**

*