hayatın yalnız ve boşluktaki insanları yosun misali sürüklediği başıboş, çıplak ve korunaksız kıyıların şairane adı. eğer o hayallerde özenle yeşertilen, emekle büyütülen gerçeğine ulaşacak gücünüz yoksa ya da hayatın acımasızlığıyla mücadele etmekten yorulup sığınacak bir liman arıyorsanız tam karşınıza çıkan özü dikenli şefkatli kollardır doğru insan olarak umulan. insansa yalnızlığın aptallaştırdığı ölçüde hayal balonuna göz dikmiş iğne ortaya çıkana dek bu yanlışın doğru görünmesine izin verir. herkes en zayıf anında karşısına çıkanın doğru insan olmadığını bilir ama herkesin sevilmeye, okşanmaya ve en önemlisi de dokunulmaya/kandırılmaya ihtiyacı vardır.

(bkz: tutunacak dal yanılgısı)
(bkz: dokunulmak)