suçların en asil olanıdır kanımca. eğer hakikaten suçsa elbet.

insanın insan oluşu beyni sayesindeyse, beynin ürettiği düşüncelerin suç sayılması da insanlığın en rezil hallerinden sayılmalı.
beğenirsiniz, beğenmezsiniz... kendi düşüncelerinize saygı duyulmasını istiyorsunuz. pekala... ötekinin, ötekileştirilmişin, sizinle aynı cenahta bulunmayaların düşüncelerine de saygı duymadan nereye varılır? hiç düşündünüz mü? aman dikkat! suç işlemiş olabilirsiniz. düşünmeyin ya hu!*

düşünce, eyleme dökülüp ötekine, bir gruba, azınlığa veya çoğunluğa, yek diğerine zarar vermedikçe, suç olarak addedilmesi kadar anlamsız ve çağdışı bir suçlama düşünemiyorum!
bırakınız insanlar istedikleri gibi düşünsünler, düşünmeleri engellenmesin ve yönlendirilmesin. özgür ve bilinçli insanın düşünceleri mühim öncelikle.

düşünceyi ifade etmek, kışkırtma maksatlı olmadıktan ve cana, mala zarar verici, barışçıl olmayan eylemler haline gelmedikten sonra neden suç olsun? zırvalık.
descartes nam zat kefere, "düşünüyorum öyleyse varım" demişse, düşünmüyorsan yoksun dostum. yoksun. hazır düşünmeye başlamışken, iki kere düşün. düşünde de düşün! uyuşmuş, uyuşturulmuş zihnini aç.
(bkz: cogito ergo sum)

--- spoiler ---

http://www.dusuncesuclarimuzesi.net/ müzesi kurulmuştur. henüz yeterince işlevsel ve içeriği kapsamlı bulmasam da, ilginç bir sitedir. bakılmalı.

--- spoiler ---