varlık vergisiyle "el konulmuş" bir rum ailenin malıymış. yapılan eylemlere devletin müdahalesi tartışılır; yine emek sinemasının türk sinema geleneğindeki yeri de aşikar. fakat üzerinden atlanılan bir şey var: sermayenin türkleştirilmesi arzusuyla darma duman edilmiş gayrımüslim ailenin bugün emek sineması dediğimiz bina üzerindeki hakkı.

şüphesiz emek'i emek yapan o rum aile değil, 'türk sineması'dır. fakat bugünlerde maruz kaldıkları polis şiddetinin hemen geçen asrın başında gayrımüslimlere de yaşatıldığını bildiklerini zannetmediğim sanatçıların ve emek-severlerin şu an o baskı gören haletiruhiye ile emek'i sahiplendiklerini görüyoruz ve asıl sahibin türk sineması olduğunu söylüyorlar. ara sıra ülke gündemine şöyle bir girip çıkan gayrımüslimlerin mallarının iadesiyle ilgili tek tek soru sormak isterdim kendilerine.

murathan mungan meskalin'inde güzel demiş bu ülkenin temeli doğru atılmamış; ve ardından gelen tüm doğrular, altına yanlışların süpürüldüğü halı üzerine inşa edilmiş... * bu nedenle hiç bir şey meşru değil.