eşcinsel duyguları bastırmak

gayet de mümkündür. kişi hemcinsine yönelik cinsel arzu ve dürtülerini farketse de bunları bastırarak, cinsel davranışında göstermeyebilir, karşıcinsel gibi cinsel davranış sergileyebilir, buna da uzun yıllar devam edebilir. öte yandan bir noktada bu yılların verdiği bastırma, benim başıma da geldiği gibi, çok fena patlayabilir, ama patlamayabilir de. patlamaması için herhalde arada bir eşcinsel duyguların, kaçamak heyecanlarla tatmin edilmesi gerekebilir, evli çocuklu standart hayatları olan adamların arada bir kamyonculara kendini siktirmesi gerekebilir.

öte yandan benim farkettiğim bir nokta, eşcinsel duyguları şu veya bu nedenle bastırıyor olmak, uzun vadede insanın kendinden kopmasına, kendine yabancılaşmasına yol açtığı. bunu da farketmesi çok zor birşey, ben bunun böyle olduğunu, mesela o patlama anından sonra, bazı şeyleri yaşayıp, bazı taşlar kafamda oturmaya başladığında farketmeye başladım. ben benim olmayan bir hayat yaşıyormuşum, kendim olmadığım bir senaryonun başrolünü oynuyormuşum, içimdeki gerçek benden uzaklaşmışım, onu farkettim. yaşadığım kafa karışıklıkları, bir türlü dolmak bilemeyen hayatımda bir boşluk hissi, bir tatminsizlik, bir güvensizlik duygusunun kaynağı buymuş, onu görmeye başladım. bu tabii çok zor bir süreç içinde gerçekleşen bir aydınlanma oldu, hala da tam anlamıyla toparlamış değilim, ama gerçek bene yaklaşmak, karar vermem gereken bir noktada olduğumda içime dönüp, "ben gerçekten ne istiyorum, ben gerçekten bunu yapmayı istiyor muyum?" diye sormak, cevabını kendime dürüstçe vererek o seçimi gönül rahatlığıyla yapabilmek, başkalarının isteklerinin peşinden sürüklenmemeyi kazandırdı bana bu süreç.

yabancı literatürde bu durum " integrity" diye geçiyor, ilgilenenler araştırabilirler.