iki çocuk babası bir biseksüel. .. ailesi onun için kutsal. karısıyla uyumlu bir cinsel beraberliği var. zaman zaman erkeklerle farklı heyecanlar yaşıyor, ama büyük gizlilik içinde

20/08/2006

şule çizmeci

başlarken

6 ağustos'ta bursa'da 1. türkiye eşcinseller buluşması'nda eşcinseller, lezbiyenler, travestiler ve transseksüeller az kalsın linç ediliyordu. 'eşcinsellere karşı bu düşmanlık niye?' diye düşündüğünüz olur mu hiç? bu öfkenin asıl kaynağını merak eder misiniz? bir insan neden kendisinden farklı olanı dışlamak, aşağılamak, hatta yok etmek ister? kendize sorular sorar mısınız? mesela bir gün çocuğunuz karşınıza 'ben eşcinselim' diye çıksa ne yaparsınız? çocuğunuzu bağrınıza mı basarsınız, yoksa lanetler misiniz? biliyor musunuz doktor doktor dolaşan aileler var. ancak ne hormon tedavileri, ne terapiler işe yarıyor. belki de sizin homofobinizle yüzleşmeniz gerekecek. belki o zaman çevrenizdeki saklanmış eşcinselleri fark edeceksiniz. her gün alışveriş ettiğiniz çoluk çocuk sahibi bakkalınız, manavınız, kasabınız da eşcinsel olabilir. aslında herkes herkesten korkuyor. topyekûn açık olmaya, korkularla yüzleşmeye, önyargılarla hesaplaşmaya ne kadar çok ihtiyacımız var. işte o zaman 'demokrasi', 'insan hakları' gibi kavramlar ağzımıza yakışacak. işte bu nedenle, bu yazı dizisinde lezbiyen, gay, biseksüel, travesti ve transseksüel kahramanlarımızla birlikte hem eşcinselliğin bilinmeyen yönlerini konuştuk, hem de ikiyüzlü yaklaşımları sorguladık.

alper doğma büyüme istanbullu, bakırköy'de oturuyor. şu an için bakkal. ama daha önce, uzun süre bir mağazada yöneticilik yapmış. ekonomi okumuş, neden bakkallık yaptığını "şartlar öyle gerektirdi" diye açıklıyor. 35 yaşında, sekiz yıldır evli, bir oğlu bir kızı var.

ne zamandır 'eşcinselim' diyorsunuz?

16 yaşımdayken bu cümleyi kurabildim. 18 yıldan beri devam eden bir ilişkim var. hâlâ ilişkimiz devam ediyor. aşk bu! ne derseniz deyin. sonra eşimle evlendik.

kamufle olmak için mi evlendiniz?

zaten biseksüelim... öyle istedim. ben hep yuva kurmak isterdim. kamufle amaçlı evlenmedim, öyle olsaydı ülkemi terk edip almanya'ya yerleşirdim. öyle bir şansım vardı.

aile baskısı yüzünden mi?

hayır hayır... kendi irademle. aile yapısını çok seviyorum. hep çocuklarım olsun istedim. sevgilimle bunları konuştuk, tabii o evlenme kararı aldığımı duyunca çok üzüldü, o evli değil çünkü. ama o da saygı duydu, türkiye'nin şartlarında böyle bir evliliğin de gerekebileceğini söyledi. neticede ilişkimiz bozulmadı, devam ediyor. sevgilim yabancıydı, yurtdışından. alman. ilk kez onunla uzun süreli beraberliğim oldu. aslında gözümü açtım onu gördüm. bir arkadaşımın evinde tanıştık. misafir gelmişti.

o benden 16 yaş büyük. güven arıyor insanlar, onun için sizden daha büyük, daha deneyimli birini istiyorsunuz. o dönemde bana kötü gözle bakarlar mı korkusu taşıyordum. o yüzden güvenebileceğim, bunu deşifre etmeyecek insanlarla beraber olmak istedim. aramızda mektuplaşmalar oldu. o türkiye'ye gele gide dilimizi öğrendi, ben de almancayı...

karınız bu ilişkiyi hissetmedi mi?

karım geçmişte yaşadığım bir ilişki diye biliyor. 'bitti' diye biliyor. evlenmeden önce oturup konuştum bu defteri kapatıp yepyeni bir sayfa açacağımı söyledim. genelde biseksüel bir arkadaş çevrem var. hepsi iş güç sahibi insanlar. biz öyle bilinen mekânlarda pek görünmüyoruz, öne çıkamıyoruz. çünkü hepimizin korkuları var. o dönemde (1987'ler) daha çok ev toplantıları olurdu, şimdiki kadar çok gay kulüpler yoktu. o zamanlar daha elit bir tabaka vardı; akademisyenler, hukukçular... ibrahim eren çevresinde toplanılırdı. o zamanlar ben bu toplantılardan çok zevk alıyordum, entelektüel konuşmalar olurdu.

aileniz durumu biliyor mu?

hiçbiri yüzüme karşı bir şey demedi. belki biliyorlardır, ama hissiyat söze dökülmedi. erzurumluyuz, ama modern bir ailem var. orta gelirliyiz, herkes kendi işi gücünde. benim meselem hiç konuşulmadı, çünkü ben onların yüzünü kızartacak hiçbir şey yapmadım. özellikle hareketlerime çok dikkat ettim. eşim benim ilk aşkım değil, ama ben onun ilk aşkıyım. evlenme kararını üniversite bittikten sonra verdim.

karınızla cinsel ilişki yaşıyor musunuz?

tabii tabii, hem de çok mutluyuz. o anlamda herhangi bir sorunumuz yok. karım çok zeki, akıllı bir kadın. o liseyi bitirir bitirmez evlendik. onu mutlu etmek için elimden geleni yaparım. kendini geliştirmiş bir kızdır, çok güzeldir, çok tatlıdır. herkes bizim evliliğimize gıpta eder. mutlu bir aile yapım var, eve koşa koşa giderim. karımın yeri ayrı...

ikiye bölünmüş bir adam mısınız?

yooo. kendimle barışığım. zaten şu an alman sevgilimle olan ilişkimde cinsellik çok az. ben evlendikten sonra o benden daha genç olanlarla birlikte olmaya başladı. onunla cinselliğin ötesinde bir ilişkimiz var; düşünsel diyebilirim. hayatı paylaşıyoruz. birbirimize saygı duyuyoruz. o benim her şeyim. herhangi bir şey olduğunda ilk onu düşünüyorum, karımdan ve çocuğumdan önce. daha sonra diğerleri arkasından geliyor. karımla olan ilişkime gelince, bunca zamandır bir kez bile tartışmamışızdır. onu çok iyi anlıyorum, aynı ruh hali bende de var çünkü. bir kadının hoşuna gidebilecek her şeyi ona veriyorum. o benimle çok mutlu. bizim aile yapımız bu. karım dünya tatlısı. hatta gay arkadaşlarım 'ya bundan bir tane de bize bulsana' diyorlar. evlilikte cinsellik bir yere kadardır. önemli olan eşinle konuşup konuşamadığındır. hayatı paylaşabilmektir. karım her anlamda, cinsel anlamda da beni mutlu edebilen bir yapıya sahip. ama zaman zaman beğendiğim insanlarla cinsel ilişki yaşıyorum. ancak, karımdan başka hiçbir kadın tanımadım. karımdan başka hiçbir kadına da ilgi duymadım. karıma o tür şeyleri asla söyleyemem, onu mutsuz etmeye hakkım yok. karım zaten zaman gay arkadaşlarımla buluştuğumu biliyor. benim gay ilişiklerim hep oldu. bu giderilmesi gereken bir heyecan, bir ihtiyaç. yatakta yaşadıklarımı sosyal hayatıma yansıtmıyorum. sonuçta bir erkekle yataktan kalkıp hayata karışıyorum.

gizlilik kolay olmamalı.

güven çok önemli. hayatın içinde o kadar gay, o kadar biseksüel var ki... birbirimizi buluyoruz. birbirimizi gözlerimize bakıp tanıyabiliyoruz kolaylıkla. lezbiyen arkadaşlar da kendilerini böyle ifade ediyorlar. normal heteroseksüellerin göremediklerini biz görebiliyoruz. bu farkındalıkla ilgili. belli kodlar var. senelerdir hiçbir kötü insanla karşılaşmadım, inşallah bundan sonra da karşılaşmam.

gençleri mi tercih edersiniz?

genelde olgun insanlarla olmaya dikkat ediyorum. gençlerin hayat tecrübeleri olmadığı için yanlışlara düşebiliyorlar. ama genç biriyle de oldum, 17 ay sürdü. evliliğimle birlikte öyle bir ilişkinin yürümeyeceğini düşündüm. ama o genç sevgilimi de üzmek, kırmak istemedim. yavaş yavaş kendimden uzaklaştırdım. onda ilkgençlik yıllarımdaki halimi gördüm. doğru insanın ben olmadığımı ona izah etttim. benden çok şey öğrendiğine inanıyorum.

beraber olduğunuz kişilere kimliğinizi kolayca deşifre eder misiniz?

yok, genelde söylemem. zaten iki hat kullanıyoruz, bir hazır kart bir genel hat. hazır kart her zaman kullanılmaz, arada sırada mesaj var mı diye açılır. evli olmanın getirdiği zorluklar var. birini iyice tanımadan birlikte olmam.

erkeklerle birlikte olduğunuzda karınızı aldattığınızı düşünüyor musunuz?

bu aldatma değil. bazen farklı tenlere dokunmak, farklı heyecanlar istersin. biriyle yatmışım kalkmışım, güzel bir beraberlik yaşamışım.
ama aileme zarar veren bir şey değil. ailem benim için kutsal bir şey. erkeklerle yaşadığım ilişki tarzımını hiç karımla denemedim. bu tarz bir ilişkiyi kutsal evliliğe karşı görüyorum.

çocuğunuz 'baba ben eşcinselim' derse?

hayat kendi hayatı, kabulleneceğiz. ona deneyimlerimi, bilgilerimi aktarırım. türkiye'de eşcinsellik hep yanlış algılandı. medya 80'lerin başından beri kavramları karıştırarak, zorunlu seks işciliği yapan travesti ve transseksüelleri 'eşcinseller', 'homolar' olarak lanse etti, hem de onları kriminal, edepsiz, ahlaksız olarak göstererek... dolayısıyla, insanların kafasında eşcinsel kimliğe dair net şeyler oluşamadı, oluşsa bile, eşcinsel olan feminen, seks düşkünü, dedikoducu, terbiyesiz biri olur gibi bir tipleme ortaya çıkartıldı. eşcinseller kadın kıyafeti giyip sokaklarda fuhuş karşılığı seks yapan insanlar değiller. hayatın içinde eşcinseller. benim çevremde birçok insan eşcinsel olduğunu söyleyemiyor. 18 yaşımdaydım, bir gün beni aksaray'da değirmen diye bir yere götürdüler-burası hâlâ faaliyette.. orada o güne kadar hiç rastlamadığım bir şeyle karşılaştım: posbıyıklı, palabıyıklı, 'külhanbeyi' diyeceğiniz adamlar vardı. biri bana bira gönderdi, görüntü insanı yanıltabiliyor.