benim de bir zamanlar inandığım önerme. öyle seksle kafayı bozmuş ama bir o kadar da tabu haline getirmiş, heteroseksüelliği tek doğru kabul eden bir toplumdan başka bir algı da çıkmazdı zaten. kapalı kutunun içini hem merak edip hem de kendince kirli bulduğu bir ilişkiyi karalayan bir toplum. bende bu algıyı yıkan murathan mungan'ın "terastaki havlu" şiiri oldu. burnumun direği sızladı şiiri okuyunca. aşk kimsenin tekelinde değilmiş. büyük bir viraj oldu benim için. daha sonra ferzan özpetek filmleri... dank etti kafaya. kapalı kutunun içini gördüm. bir dergide aşkı en hesapsız yaşayanların eşcinseller olduğu yazıyordu. heteroseksüellerin hesapları, kaygıları yoğundur. kaygıları yüzünden aşkı kolayca feda eder. ama bir eşcinsel dünyayı karşısına alıp kendini yaşamaya karar verdikten sonra aşktan korkmak aklının ucundan geçmez herhalde!