bir tek ben mi bu kadar rahatsız oluyorum bilmiyorum ama duvarlara sinen sigara kokusuna bir türlü alışamadım. tamam öpüşürken de bir yere kadar tahammül ediliyor ve gargaralar sayesinde öpüşürken bu kokudan bir şekilde kurtulabiliyorsun. ancak duvarlara sinen sigara kokusundan kurtulmak çok zor.

hele o koku eşyalara siniyor ki al başına belayı...

çocukken bir arkadaşım vardı. annesi ve babası günde ikişer paket sigara içerlerdi. evleri hep sigara kokardı. bir gün evlerine muhabbet kuşu aldılar, kuş iki hafta sonra öldü. tabii akciğer röntgeni çektirmedim ama evin leş gibi sigara kokmasından başka ölmesi için bir sebep bulamadım.*

bir de bu durumdan rahatsız olan misafirler oluyor. hiç sıkılmadan eski sevgilimi kaç defa o soğuk balkona gönderdim hatırlamıyorum. tabii sinirlenirdi paşa. arada içeri gelince koluma şakayla karışık yumruk atardı. canım.*