bir dönem odamı paylaştığım bir adam vardı. okulu bir dönem uzamıştı. çok sinir bozucuydu. çok. bir gün yatağında uyurken, yanımda diğer oda arkadaşım varken istemsizce "evlat olsa sevilmez" diye mırıldanmışım. oda arkadaşım epey kıkırdamıştı. neyse bu sinir bozucu adam bir kaç oy sonra mezun oldu. odamıza yeni birisi geldi. o da uzaktan tanıyormuş. aynı bölümdeler sonuçta. neyse bu adamın dedikodusu yaptık. yeni çocuk aynen şöyle dedi: "evlat olsa sevilmez."

bu da böyle bir anımdır.

(bkz: ayı sözlük itiraf)