insanın ayağına dolaşan, zamanlı zamansız özellikle gece akıllara düşerek karşılaştığımızda yolumuzu değiştirmemize engel olan; aslında aklın bir kenarına saklı insanlardır; tam ordadır.

gecenin konusu olmayı başarabilen özel insanlardır, bir yere gitmiş olamazlardır.

babam... böyle düşündüğüm için bir gün ona bir şey olduğunda dostoyevski misali kahrolacağımı bilsem de babam, ilelebet babam...

tam unuttuğun için sevinirken, akabininde yine akla gelerek bünyeyi alt üst eden insanlardır. * *

gece hatırlanmazlar, hep akıldadırlar sadece gece kalbe düştüğünde aydınlanırlar...

ölenler, sağ kalıp kalbe gömülenler, similyası unutulmayanlar, güzel öpüşenler, tükürenler, işeyenler, her bir kategori için ayrı ayrı düşünülüp ahh çekilebilir. o anda evren bir insan taklidi yaparak ağıza sıçar.

sarhoşken eve dönüş yolunda düşündüğün kişi ağzına daha fazla sıçabilir.