evrenin ağzımıza sıçış şekli olarak gece hatırlanan insanlar

insanın ayağına dolaşan, zamanlı zamansız özellikle gece akıllara düşerek karşılaştığımızda yolumuzu değiştirmemize engel olan; aslında aklın bir kenarına saklı insanlardır; tam ordadır.

gecenin konusu olmayı başarabilen özel insanlardır, bir yere gitmiş olamazlardır.
babam... böyle düşündüğüm için bir gün ona bir şey olduğunda dostoyevski misali kahrolacağımı bilsem de babam, ilelebet babam...
gece hatırlanmazlar, hep akıldadırlar sadece gece kalbe düştüğünde aydınlanırlar...