ben değilim, içimde işlenen cinayetlerin faili ! onlar meçhul, onlar silik anılar girdabında birer gölge. bazen unutulan bir mesaj, bazen küçümseyici bir bakış, bazen göz kapaklarımı kesip koparan bir söz, bazen yeşil bir elbise, bazen yıkılan/yakılan bir köy, bazen annemin gözyaşı, bazen darağacında bir ip; şekli şemali belli değildir boyar kendini her isme; modernlik, iyilik, ahlak, büyüklük, aile, intikam, dost, düşman, toplum, milliyetçilik, vatan, aşk, tutku, sevgi...... adı her ne olursa olsun her değer bir rahimdir ve içine atılacak bir tohumu bekler. hava akciğerlerine dolduğunda ortaya çıkan şey şiddettir.

şiddetin canımı acıtıyor, acım şiddet doğruyor, şiddetim can yakıyor..

söylesene ilk kimin canı yandı?