feryadı isyanım

mazlum çimenin başyapıtı, nirvanası, bulutu, hüznü...


mem nelere gark olmadı zinin ateşi için
ferhat dağı delmedi mi şirinin düşü için
kusur ise her saniye, her yerde seni anmak
mecnun az mı yemin etti leylanın başı için

gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim
bakıver de uzamasın gurbetim, esaretim
ahmed arif hasretinden prangalar eskitmiş
beni böyle eskitense prangalı hasretin

sana yine, sana yandım nesimi ile dün gece
gözlerinle üzüleyim, bend olayım hallaca*
öyle hüküm buyurmuşlar tanrılar divanında
ha ben sana yollanmışım, ha muhammed miraca

cümle cihan güzellerin yüzlerine ben örsün
gözlerin balyozu oldu içerimdeki örsün
ruhumdaki fırtınalar, merihi usandırdı
nuha haber eyleyim de gelsin de tufan görsün