baudelaire onun için kötülük çiçekleri kitabından bir sayfa açıp şöyle seslenirdi belki de :
-"seyredelim hele şu insan müsveddesini,
taklidi hüner sayan şu hamlet gölgesini,
gözleri çok kararsız ve rüzgarda saçları.
büyük acı değil mi görmek bu şaklabanı,
bu alçağı, bu kötü oyuncuyu, garibi,
o rol kesmeyi bilir tıpkı sanatçı gibi,
acısıyla şarkıya dikkat çekmek dileği,
kartalları, cırcırı, nehirleri, çiçeği,
bizlere bile, eski sütunların yazarı,
uluyarak anlatmak beylik hitaplarını?"

dilinin kıvraklığı beden kıvraklığına ipucu olur mu bilinmez ama " ibne" leri korkutacak türden olan zekası hazır cevaplılılığıyla kendini gösterir.