hic bir kitap bittiğinde beni bu kadar derinden sarsmamistir. küçüklükten beri amerika'ya olan hayranligimi yerle bir etmiştir. yollarinda yurumenin bile bana inanılmaz haz vereceğini dusundugum amerika'nin o yollarinda ne acılar, ne çileler cekildigini bütün çıplaklığıyla hissettirmiştir. bu kitabin yasaklanmış olduğunu ogrendigimde ayni etkiyi bir tek bende bırakmadığını anladim. steinbeck'e bu harika eseri bize sunduğu icin büyük minnet duyuyorum... bir de eserin bana gore en altı cizilesi cümlesi; gazap üzümleri insanların ruhlarinda olgunlasiyor, bağbozumu yaklaşıyor...