ben ölürsem akşamüstü ölürüm 
şehre simsiyah bir kar yağar 
yollar kalbimle örtülür 
parmaklarımın arasından 
gecenin geldiğini görürüm 

ben ölürsem akşamüstü ölürüm 
çocuklar sinemaya gider 
yüzümü bir çiçeğe gömüp 
ağlamak gibi isterim 
derinden bir tren geçer

ben ölürsem akşamüstü ölürüm 
alıp başımı gitmek isterim 
bir akşam bir kente girerim 
kayısı ağaçları arasından 
gidip denize bakarım 
bir tiyatro seyrederim 

ben ölürsem akşamüstü ölürüm 
uzaktan bir bulut geçer 
karanlık bir çocukluk bulutu 
gerçeküstücü bir ressam 
dünyayı değiştirmeye başlar
kuş sesleri, haykırışlar 
denizin ve kırların 
rengi birbirine karışır 

sana bir şiir getiririm
sözler rüyamdan fışkırır 
dünya bölümlere ayrılır 
birinde bir pazar sabahı 
birinde bir gökyüzü 
birinde sararmış yapraklar 
birinde bir adam 
her şeye yeniden başlar

ataol behramoğlu