92 yılında çıkan tuna kiremitçi kitabıdır. adı gibi roman kendini çok sevdirmeden gidiyor. kısa bir öykü ve son sayfayı çevirdiğinizde kendi betimlemenizi kendiniz yapıyorsunuz. yıllar önce okumama rağmen hep aklımda kalan kitapta yapılan betimlemelerdir.

halen uzaklara dalıp gittiğimde yanı başımda çalan müziğin kendini farkettirdiğinde yazarın kulağını çınlatırım.