hafta sonu balkonda yapılan kahvaltı

an itibariyle gerçekleştirdiğim güzel olay. saat 15:30'da kahvaltı olur mu demeyin oluyor işte, iyi de oluyor. insan kendini dönüş yapmış * gurbetçiler gibi hissediyor. her hafta sonu yapacağım bunu diye tutamayacağını bile bile kendine söz verme klişesini gerçekleştirmiş bulunuyorum.

(bkz: pazar kahvaltısı)

(bkz: huzur)

çeşmedeki yazlıkta en keyiflisi yapılan kahvaltı. yeşilliklerin arasında denize nazır kurulmuş bir sofrada ailenizle yapacağınız kahvaltı paha biçilemez.

benim için ideali, büyükada'da ya da böyle sessiz,sakin masmavi denizi, yeşilliği gören ufak ama yeterli bir balkonda, yanınızda sevdiğinizle olandır.

yıllardır da hayal olarak kalması pek de bir üzücü. tek başıma gerçekleştirsem acaba çok mu yalnızlığın dibine vurmuş olurum diye düşündürmüyor değil

(bkz: mutluluk)

izmir yada mersinde yapılacaksa tadından yenmeyecek, keyiften öldürecek kahvaltıdır.

antalya'da haftasonunu bırak, her gün balkonda yaptığım kahvaltı çeşididir. hava soğuk olsa bile içeriye girmiyoruz; hep balkonda yapıyoruz kahvaltıyı.