espri olarak kullanımının dışında politikacıların, sanatçıların, ''önemli'' insanların zaman zaman yapmaya çalıştığı ama ellerine yüzlerine bulaştırdıkları yersiz yüzleşme çaba(lamaca)sı. samimiyetsiz sıcacık sohbetler, onların aksanlarını taklit etme çalışmaları, kılıklarıyla doğallıklarıyla dalga geçme çalışmaları, kendi şarkılarını söyletme, başarılarını pohpohlatma girişimleriyle karakterize nafile çıkışlardır. ''dolmuşa da biniyorum'', ''bakın sokak simiti de yiyorum''la gerçekleştirilmeye çalışılan bu göz boyama taktikleriyle kurulmaya çalışılan gecikmiş iletişimler kendini onlardan farklı görmenin zaman aşımına uğramış vicdan muhasebesi sadece.

(bkz: steril yaşam)