hep bir şikayet, hep bir atar, sürekli eleştirme modunda olan lgbti bireyleridir anacım. hiç bir şeyi, hiç bir mekanı beğenmezler, herkesi ama herkesi eleştirirler. yanından ayrıldıktan sonra kesin arkamdan konuşuyodur paranoyasını yaşatırlar. eğer gününüzün bir kaç saati bu arkadaşlarla geçerse depresif modda eve döner tüm gün mal mal üzerinizdeki negatif enerjiyi atmaya çalışırsınız. tabi ki bu toplumda yaşadıkları olumsuzluklar bu arkadaşların hayattan memnuniyetsizliğini her alana yansıtmasına vesile olmuş, herkes aynı büyümüyor. kiminin süreci zor ve baskılarla dolu. ne yapalım o arkadaşlar da öyle. onların da depresif hallerini seviyorum artık.