homofobiye ilk maruz kaldığınız an

elini yuvarlak şeklinde yapıp işte sen busun diyen bi çocuk vardi, aslinda kendisi gerizekalılığın vucut bulmuş bi haliydi
ilköğretimde sınıftaki diğer çocukların kendi arkadaş gruplarına beni almaması ve komşularımızın götünden uydurdukları terminolojilerle yaftaladıkları mahalle baskısı olmak üzere iki koldan çok ufak yaşlarda yaşadım. 10 falandım galiba.

ama toplum için aşırı bir bireydim sanırım. lisede yegane eğlencem uzun takma tırnaklarla okula gitmek ve gotik makyaj yapmaktı, hoşlandığım çocukları direkt eve atıyordum; kimin ne dediğini hiçbir zaman umursamadım. mahalledeki bazı kadınlar kocasını benden saklıyordu. çünkü istediğimi alıyordum, herhangi bir baskı ya da kaygım yoktu.
o ana rastlamadım. homofobik ya da değil. önyargıları olan, kısıtlı insanlar hep itici gelmiştir. çevremde bolca itici insan var evet.