bir yıl öncesinde apartmanda beslediğim bir horozum vardı. küçüklükten almıştım, civcivken bilgisayar masasına oturturdum. onu çok seviyordum, hep yanına gidip öpüyordum bıktırırcasına. o da ben yanına gelince seviniyordu, etrafımda dönüyordu falan. sonra ben gidersem ötmeye başlıyordu gitme dercesine. sonra bunu çaldılar şerefsizler. kimseye bir zararı yoktu, ama türkiye'desen kimseye bir zararın olmazsa yandın. seni yok etmeye çalışırlar. şimdi bu başlığı görünce o geldi aklıma. huzur içinde yat bebişiiim.*