son günlerde elimden kayıp giden en önemli şey.
buna sebepler de arıyor insan. ama en belirgin sebep açıkça ortada. otsuzluk. huzurumu bozan her şeyin tek tek geliş sebebi otsuzluk denebilir mi bilmiyorum. ama büyük bir parçası bu kesinlikle.
takıntılar, sinir/öfke atakları geri geldi. eski nemrut bene dönüştüm. kafam darmadağın.
çevredeki hayvanlar da kokusunu mu alıyor bilmiyorum, daha bi üzerine geliyor insanın. hadi şuna bi sataşayım diyorlar. sonra saatlerce öfke, saatlerce kin. neyse şimdi alkole vurdum kendimi.
dün 3 bira almıştım, dünden önceki gün dört. bugün iki bira aldım. ikinci biramı içiyorum. huzursuzluğum yatıştı biraz. yine de huzur denebilecek bir his gelmedi daha.

edit: ne bağımlı, ne keşmişim bunları yazarken. ahahahahaha