aşırı kıl bir askerlik arkadaşım sürekli bundan bahsederdi ve gece boyunca bacağını sallardı küçücük koğuşun içinde gece yarısı yürümeye başlardı. hastalığı anlattığında da anlamaz dalga geçerdik.. veee o gün çattı geldi başıma! özellikle stresli dönemlerde tam yatağa giriyorsun uyumaya başlayacaksın bir anda bacağın çok tuhaflaşıyor; kemiğin içi gibi, bacağın içinde bir hareketlilik, acı desen değil ağrı desen o da değil, gıdıklanma hissine benzer ne idüğü belirsiz bir “şey” sallarsın bacağını, hızını alamaz biraz tur atarsın evin içinde bi bakmışsın 1-2 saat geçmiş artık dayanacak gücün kalmaz ve yorgunluktan uyuya kalırsın. bazı zamanlar kolda da tutuyor. gerçekten anlatılmaz yaşanır türden.. sanırım doktora gittiğinizde hap veriyor ama çok da işe yaramıyor. zor gerçekten