orta doğu'nun içinde olduğu çıkmazı ve yaşanılan o sonsuz kısırdöngüyü bir ailenin dramı üzerinden öyle bir ele alıyor ki görkemli bir etkileyicilikle finaline kadar oturduğunuz yerde çakılıp kalıyorsunuz. ağıt tadında olan senaryosu öfke diye nitelendirdiğimiz gerçeği tekrardan sorgulamamıza neden olurken aşktan doğmuş mektupların yaşattığı o tarifsiz acıyı duyumsayamamak için pek bir neden göremiyorum.