ihvan-ı safa olarak da yazılabilir.
imam caferi sadıkın büyük oğlu ismaile dayanan şii ismailiye mezhebine mensup bilginler topluluğunun, x. yy.da basrada başlattığı yeni bir dinî yorumun ve felsefenin adı. ihvan al-safa/safa kardeşler/sadık dostlar/temizlik kardeşleri/arılık kardeşleri olarak da anılan bilginler topluluğunun, basra dışında bağdat ve mısır'da kolları vardı.
ahlâkta sokratesi, mantıkta aristoyu, matematikte pythagorası, metafizikte platonu, din felsefesinde ise hallacı mansuru örnek alan bu öğreti, dinde reform yapmayı öngörüyor, aklı, bilimi ve mantığı ön planda tutuyordu. bu felsefe, birçok mezheple birlikte arap aleviliğini (nusayriliği) de etkilemiştir.
(bkz:
arap aleviler)
(bkz:
nusayrilik)