anlık heyecan ve duygu birikimlerinin dürtüsüyle harekete geçmek, ilerisi için ciddi hezeyan ve can kayıpları oluşturabilir diye düşünüyorum açıkçası. o nedenle durumu geniş bir perspektiften okuyup yorumlamakta fayda var. *

2013'teki direniş tamamen kendiliğinden ortaya çıkmış, birilerinin lafları veya tahrikleri ile oluşmamıştı; bu önemli. hatta erdoğan'ın 2013'teki topcu kışlası kararının bu denli bir direniş dalgası yaratabileceği üst akılların ucundan dahi geçmiyordu, polis de epey deneyimsizdi. fakat geçen 3 senede türkiye'nin sokak-eylem pratikleri de, siyaset pratikleri de neredeyse evrim geçirdi. gezi'nin sonuçları ana akım medya tarafından çarptırıldı, halka yeni bir günah keçisi yaratıldı ve bunun sonucunda erdoğan halk desteğiyle c.başkanı oldu. bugünkü duruma bakacak olursak o günkünden çok daha farklı ve karmaşık bir durum var: erdoğan ve bazı akp'liler reza zarrab soruşturmasına dahil edildi, erdoğan uluslararası alanda epey yalnızlaştırıldı ve terörün etkisiyle turizm+ekonomi korkunç bir krize girmek üzere (fed'in faiz arttırımları da buna dahil). sonuç olarak hızla artan gericiliğin de etkisiyle meşruiyetini kaybetmeye başlayan siyasal iktidar erkleri, gündem değiştirerek bir iç savaş çıkarma ve günah keçisi yaratma derdindeler. bu kutuplaşmayı bu anlamda iyi okumak gerek. o yüzden ikinci bir gezi dalgası evet gerekli ancak şu an değil. devlet eliyle yaratılacak bir provokasyon ancak onu yaratanların işine yarayacaktır, tıpkı 80 darbesi öncesi sokak çatışmaları gibi. hatta sükunet ve sağduyu oluşursa ikinci bir geziye gerek bile kalmadan bu siyasi iktidarın çözülüşünü ve seküler-bilimsel ve çok çeşitli bir yönetim modelinin yaratılışını hep birlikte görebiliriz.