yil 2002, kendime ben gayim dedigimin ve kendimi kabullenisimin ikinci haftasi (anadolu/turkiye ayilari sagolsun), neyse bir gece tek basima tekyone gitmeye karar verdim. ingiliz konsoloslugunun sirasinda yer altinda izbe kucuk 40 metrekare almanya filminden firlamis gibi bir mekan. kimseyi tanimiyorum, etrafa bakiyorum, kesif bir sigara dumani, gozlerim yasarip duruyor (hayir yavrum, gozume toz kacti diyecegim ama duman kacti). neyse bir iki bira ictim, sonra iki hafta icinde tanistigim ve eve attigim ayiyi gordum, hani bana hic bara gitmedim dedin gibi birseyler sordu. ben de bu ilk dedim, yedim ben de gibi bir ifade takindi. boyle seyleri onemsememeyi zamanla ogrendim, ha o ayiyi birkac kez daha eve attim. birkac kez daha tekyone gittikten sonra artik yavastan dans bile etmeye basladim, birileriyle selamlasmaya ve muhabbet etmeye basladim (artik ne kadar muhabbet olursa). sonra douche club'in havadarligini begendim falan filan. tekyon shaft'in yerine tasindi, oradan da karakolun karsisindaki yere gecti.