nerde bir inşaat sesi, gürültüsü, tozu, dumanı; etrafında 20-30 adam, amca, dede vardır. namaz saatlerinde boştur etrafı. namaz bitince, tenefüs vakti bahçeye koşturan çocuklar misali hepsi inşaata koşar. saatlerce ayakta bekleyip izlerler, aralarında sohbet ederler mühendis, mimar edasıyla. ne tür kaliteli mal kullandıklarından, inşaatın ne zaman biteceğine dair beyin fırtınası yapılır. mesai bitiminde de herkes yarın görüşmek üzere evlerine, karılarının yanına dönerler.

oralet kokulu amcalarımızdır.

inşaata girmeye götleri yemediği için sadece izlemeyle yetinen adamlardır.

manzara şöyle ki: geçen yaz şirketin önündeki caddede bir kazı var. 5-6 genç işçi çalışıyor, hava sıcak olduğundan dolayı üstlerini çıkarmışlar. belediyenin verdiği fosforlu renk şortlardan giymişler. hepsinin bacakları kalın, iri yarı tipler olduğundan şort gerek kalçaları gerekse bulgeları sarmış sarmalamış. adeleli vücutlarindan süzülen tuzlu terin kokusu sokağa yayılmış, adeta dans ediyorlar.. * şimdi bu manzara izlenmesin de ne yapılsın? *