hayat; bu tekdüze hisler hayattan kaçmayı değerli kılıyor. babalar için fabrika iken anneler içinse mutfak. yemek masasında tartışmalar, haberlerde kayıp çocuklar... ve hepsinden öte, her şeyin yavaş yavaş parçalandığı bir his.

yeni bir plak takıp kafayı sıyırana kadar ilaç içerek bir şeyler olmasını beklemek daha mı iyi?

ingiltere benim (england is mine)