kayseri başlığını görünce aklıma geldi. kötü demeyelim de içimi burkan diyelim. kayseri'ye bir iş yapıyoruz. büyük ve iş sonunda da sağlam para gelecek. bu işin hayal etme kısmı ve koreografisi bana düştü. onlarca toplantı yaptık. her toplantıda ben şark bülbülü gibi şakıyorum. şu çıkacak bu girecek, bunlar şunlar filan. aslansın kaplansın diyerek devamlı gazlanıyorum. son aşamaya gelinince benim koreografinin bizi aştığı anlaşıldı ve deneyimli bir partner şirketle anlaşıldı. işi bakan başbakan görecek o dönem. o yüzden sıkıntı olmamalı. iş benden çıktı diye üzülürken pat bir toplantı daha yaptık partner firmayla. aman dediler buna dokunmayalım harika olmuş. uçuyorum havalara düşlemişim ve gerçekleştiriyorlar. derken zaman geçti, tüm işyeri ben ve birkaç kişi hariç kayseri'ye aktı gitti. işi kotardık. tv'de haber olduk. herkes memnun. gidenler geri döndü ofiste bir bayram havası amma gariplik seziyorum bir şekilde. gözüm masalarda sandalyelerde sağa sola tıkıştırılmış bir torbaya ilişti. içi envai çeşit kayseri ürünleriyle dolu. sucuk, pastırma, kuru üzümler, pestiller, şunlar bunlar... kapıdaki hanım ablamıza, aşçımıza kadar herkese birer torba gelmiş. bilin bakalım kime gelmemiş. neyse oluyor böyle şeyler deyip geçelim. insanın içi burkulmuyor değil tabi.