yıl 1989, televizyon'da eurovision seçmeleri var, kayahan çıkmış, kayahan o sıralar öyle böyle değil acaip popüler olmuş. şarkısı ve melankoli, şarkı harika, arkada demet sağıroğlu'nun "naran naran" diye vokali insanın aklını alacak denli güzel, tabii ki de ekrana yapışmış izliyorum. yalnız arkada elinde akordeon ile uzun sarı saçlı bir afet-ül devran var, son derece cool bir şekilde müziğe katılıyor. işte orada kilitleniyorum. ya yok böyle bir güzellik işte. adam aklımı başımdan alıyor, çok cool, çok yakışıklı, ve çok gizemli. kim lan bu? tabii o sıralar ilkokula yeni başlamış bir veletim, ne bileyim. geçiyor gidiyor, zaten kayahan kazanamıyor. bu adam benim için hayal mi gerçek mi, türk mü yabancı mı bilinmez şekilde çocukluk yakışıklısı olarak kalıyor. ta ki, yıl 1995 mirkelam çıkana kadar.

şimdi bu adamın über dobişko birisine dönüşmesi üzücü valla. oysa gençliğinde adam öyle böyle değildi ya.

edit: burada aynı şarkıyı, bu sefer iskender abi tumba çalarken buldum. ben çok iyi hatırlıyorum ama o geceyi, akordeon çalıyordu.