zor. çok zor be anne. çok zor. dediği sahnede içimi kopartan film oldu. 10 yıl sonra izledim filmi. içeriğini, diyaloglarını, konusunu hiçbir şeyi bilmeden. dokundu biraz. bir de memleketime dair bir sürü şey görünce daha bir içinde hissettim filmin.

ada sadece heteroseksist türk toplumuna yedirilmek için oluşturulmuş bir karakter. ya da hala kendi içindeki savaşları bitirememiş bir alper var önümüzde. bilemiyorum ama üzücü bir film. çok karamsar geldi bana.

en son şenol'la beraber çocuğu sinemaya götürmeleriyle de selamı çakmış çağan ırmak. iki elinden tutup çocuğu havaya kaldırmaları falan. detayları biz eşcinsel olduğumuz için mi çok iyi yakalıyoruz yoksa insanlar görmemezlikten gelmeyi mi tercih ediyor anlamadım.